کد مطلب:369408
جمعه 22 بهمن 1395
آمار بازدید:317
ترسیم کلی از مبارزه ائمه علیهم السلام
درباره ترسیم کلی مبارزه در دوران سه امام ، یعنی امیرالمؤمنین و امام مجتبی و سیدالشهداءعلیهم السلام بحث زیاد شده و تقریبا کسی شبهه ندارد که در حرکت آنها یک جهت گیری سیاسی وجود دارد .
از سال شصت و یکم هجری تا سال 260 که سه مرحله داریم :
مرحله اول : از سال 61 تا سال 135 یعنی شروع خلافت منصورعباسی است . در این مرحله حرکت از نقطه ای آغاز می شود به تدریج کیفیت ، عمق و گسترش پیدا می کند و اوج می گیرد تاسال 135 که سال مرگ سفاح و خلافت منصور است وضع عوض می شود ، مشکلاتی پدید می آید که تا حدود زیادی پیشرفت ها را متوقف می کند .
در دوران مبارزات سیاسی خودمان هم نظیر آن را مشاهده کردیم .
مرحله دوم : از سال 135 تا سال 203 سال شهادت امام رضا علیه السلام حرکت و مبارزه از یک نقطه بالاتر از سال 61 و عمیق تر وگسترده تر از آن ، منتها با مشکلات جدیدی آغاز
می شود ورفته رفته اوج و گسترش پیدا می کند و به پیروزی نزدیک می شود که با شهادت امام هشتم باز حرکت متوقف می شود .
مرحله سوم : با رفتن مامون به بغداد در سال 204 و شروع خلافت مامون که یکی از فصل های بسیار دشوار در زندگی ائمه علیهم السلام است ، فصل جدیدی آغاز می شود که فصل محنت ائمه علیهم السلام است با اینکه گسترش تشیع در آن روزها بیش از همیشه بود .
در این دوران ائمه علیهم السلام برای پیش از غیبت صغری دیگرتلاش نمی کنند بلکه زمینه سازی می کنند برای بعدها و این دوران از سال 204 ادامه پیدا می کند تا سال 260 که سال شهادت امام عسکری علیه السلام و شروع غیبت صغری است . هریک از این سه دوره خصوصیاتی دارد .